ΘΑ ΛΕΩ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ

"Έχασα την πατρίδα μου"... Έτσι ξεκινούσε το ημερολόγιό του από τα χρόνια της φωτιάς ο Γκουστάβο Σιντόρα. Αλλά όταν έγραφε αυτά τα λόγια, δεν αναφερόταν σε καμιά χώρα, σε κανένα στρατό, σε καμιά σημαία. Πατρίδα του ήταν μια γυναίκα, μια γυναίκα που είχε όνομα και μάτια δειλινών...



Έτσι αρχίζει η ιστορία του Γκουστάβο Σιντόρα και της όμορφης Σερένα Βεργκάρα, που ερωτεύτηκαν μέσα στη δίνη του Ισπανικού Εμφυλίου, και η ιστορία των συντρόφων τους, που πάλεψαν κι ονειρεύτηκαν μαζί τους, και μαζί με τον πόλεμο έχασαν ο καθένας ό,τι αγαπούσε περισσότερο.



Το "Θα λέω πάντα το όνομά σου" δεν είναι ένα βιβλίο για τον πόλεμο, αλλά για τους ανθρώπους που τον έζησαν. Για την αγάπη και τη φιλία, που δοκιμάστηκαν μέσα σε ακραίες συνθήκες. Για το φόβο, τη μοναξιά, την αυταπάτη και την ελπίδα. Για την ομορφιά και την αγριότητα, που φωλιάζουν μέσα μας εξίσου...



Ο πολυβραβευμένος Σολέρ (Βραβείο Ανδαλουσίας 1993, Βραβείο Herralde 1996, Βραβείο Κριτικής 1997) συγκλονίζει με τη δύναμη, την γνησιότητα και την ποίηση μιας σπάνιας γραφής, σ' ένα έργο που τιμήθηκε με το Βραβείο Primavera 1999.