Το καλάθι αγορών σας είναι άδειο
ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ (ΛΕΣΧΗ ΑΛΛΟΚΟΤΩΝ ΠΛΑΣΜΑΤΩΝ, ΒΙΒΛΙΟ 1)
| Συγγραφέας Παναγιωτάκης Γιώργος Κ. Εικονογράφηση εξωφύλλου Δεληβοριά, Μυρτώ ISBN 9789601673561 Εκδοτικός οίκος Εκδόσεις Πατάκη Βάρος 0,19 Σελίδες 136 Διαστάσεις 14x21 Ηλικία από 10 Ημερομηνία τελευταίας εκτύπωσης Απρίλιος 2022 Ημερομηνίας 1ης παρούσας έκδοσης Μάιος 2017 Βραβεία Χρυσές Λίστες ELNIPLEX |
€7.11 €7.90
Αυτή είναι η ιστορία του Μάρκο, που έχει στην πλάτη του ένα ενοχλητικό πτερύγιο, και της Αλίλα, που όταν κλαίει, τα πάντα γύρω της τρίζουν, τρ...
Λάθος, λάθος! Πάµε απ’ την αρχή. Αυτή είναι η ιστορία µιας παρέας σχεδόν συνηθισµένων παιδιών που το καθένα τους έχει κι από µια ασυνήθιστη ιδιότητα. Μια ιδιότητα που ο υπόλοιπος κόσµος φοβάται, αντιπαθεί, θαυµάζει, τη θεωρεί παράξενη, αλλόκοτη, µοναδική! Τα παιδιά αυτά θα συναντηθούν σ’ ένα µυστικό καταφύγιο, που συµβαίνει να είναι ένα αληθινά ασυνήθιστο σχολείο. Κι αν νοµίζετε ότι τα προβλήµατά τους τελειώνουν, κάνετε λάθος, γιατί, αντίθετα, µόλις έχουν αρχίσει!
Ξαφνικά, µια σκιά. Κάτι µεγάλο ήταν δίπλα του. Ένιωσε µέσα του τη σκέψη του.
«Μη φοβάσαι» του έλεγε. Το κοίταξε. Ήταν ένα πλάσµα της θάλασσας. Ρύγχος, γυαλιστερό δέρµα, µικρά µάτια στα πλαϊνά του κεφαλιού. Δελφίνι. Κοιτάχτηκαν για λίγο, σαν να ήθελαν να καταλάβουν ο ένας τις προθέσεις του άλλου.
«Φίλοι» είπε σιωπηλά το δελφίνι.
«Πώς σε λένε;»
«Δεν έχουµε ονόµατα. Είµαι εγώ».
Λάθος, λάθος! Πάµε απ’ την αρχή. Αυτή είναι η ιστορία µιας παρέας σχεδόν συνηθισµένων παιδιών που το καθένα τους έχει κι από µια ασυνήθιστη ιδιότητα. Μια ιδιότητα που ο υπόλοιπος κόσµος φοβάται, αντιπαθεί, θαυµάζει, τη θεωρεί παράξενη, αλλόκοτη, µοναδική! Τα παιδιά αυτά θα συναντηθούν σ’ ένα µυστικό καταφύγιο, που συµβαίνει να είναι ένα αληθινά ασυνήθιστο σχολείο. Κι αν νοµίζετε ότι τα προβλήµατά τους τελειώνουν, κάνετε λάθος, γιατί, αντίθετα, µόλις έχουν αρχίσει!
Ξαφνικά, µια σκιά. Κάτι µεγάλο ήταν δίπλα του. Ένιωσε µέσα του τη σκέψη του.
«Μη φοβάσαι» του έλεγε. Το κοίταξε. Ήταν ένα πλάσµα της θάλασσας. Ρύγχος, γυαλιστερό δέρµα, µικρά µάτια στα πλαϊνά του κεφαλιού. Δελφίνι. Κοιτάχτηκαν για λίγο, σαν να ήθελαν να καταλάβουν ο ένας τις προθέσεις του άλλου.
«Φίλοι» είπε σιωπηλά το δελφίνι.
«Πώς σε λένε;»
«Δεν έχουµε ονόµατα. Είµαι εγώ».
Σχετικα προϊοντα
